مصاحبه با خانواده ی شهید مهدی صابری-قسمت اول
سه شنبه, ۷ مهر ۱۳۹۴، ۰۱:۰۶ ب.ظ
پدر شهید افغانستانی مدافع حرم در گفتوگوی تفصیلی با تسنیم:
وصیتنامهاش با «یا علیاکبر لیلا» آغاز شد و شهادتش را هم از امامرضا(ع) گرفت.
پدر شهید مهدی صابری، از شهدای افغانستانی مدافع حرم میگوید: رزمندگان فاطمیون جان خود را فدای جمهوری اسلامی و رهبر معظم انقلاب میکنند. آقا مهدی افغانستانی بود اما در خاک ایران اسلامی تربیت شد.
یک تنه هرکاری انجام میداد به قول معروف همه فن حریف بود، از آشپزی در هیئت گرفته تا کارهای امدادی، فنی، مخابراتی و اقدامات تخصصی ِ عملیاتی. همیشه سنگ تمام میگذاشت برایش فرقی نداشت کجا کار میکند با کدام تیم شریک است یا کاری که میکند چه چیزی است. هرجایی که بود بهترین بود. بعد از شهادت او، سنگینی ِ جای ِ خالیاش روی دوش خیلیها حس شد. اینها را پدر شهید «مهدی صابری» میگوید.
«مهدی صابری» یکی از شهدای افغانستانی مدافع حرم است. بیست و چهار پنج سال بیشتر نداشت اما فرمانده توانای گروهان حضرت علی اکبر(ع) نیروی مخصوص تیپ فاطمیون بود،تیپی که امروز تبدیل به لشکر شده است. در ماجرای گرفتن «تل قرین» که اهمیت فوق العادهای در از بین بردن کمربند حائل رژیم صهیونیستی در بلندیهای جولان داشت، اواخر سال 93 به شهادت رسید.
همه او را به یک دلبستگی خاص میشناختند؛ آن هم حُبّ ِ حضرت علی اکبر(ع) بود. هرجا که به نام علی اکبر(ع) مزین بود مهدی صابری هم یک گوشه آن مشغول بود. فرقی نداشت هیئت محلیشان باشد یا گروهان مخصوص تیپ فاطمیون. برای همین وصیتاش را بعد از بسمالله با «یا علی اکبر ِ لیلا» آغاز کرد. رفته بود که برای ایام فاطمیه برگردد، همین هم شد. روز شهادت حضرت زهرا(س) خبر شهادتش را آوردند. پیکر مطهر این شهید و سه تن دیگر از شهدای لشکر فاطمیون همزمان با ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) با حضور مردم شهر مقدس قم تشییع و در قطعه شهدای مدافعان حرم بهشت معصومه (س) به خاک سپرده شد. متن گفتوگوی تفصیلی تسنیم با «حجتالاسلام صابری» پدر شهید مدافع حرم «مهدی صابری» در ادامه میآید:
*تسنیم: بحث همیشه با آشنایی شروع میشود، از معرفی خودتان و چگونگی آمدنتان به ایران شروع کنید.
من سال 1365 وارد جمهوری اسلامی ایران و در قم ساکن شدم. در حوزه علمیه قم تحصیل را شروع کردم و الان هم فارغ التحصیل سطح چهار از معارف هستم، دوره کارشناسی ارشد رشته ادبیات فارسی را هم تمام کردم و در حال نگارش پایان نامه آن هستم.
منتها قبل از این که درباره اخلاق و ویژگیهای «شهید مهدی صابری» صحبت کنم، لازم میدانم از پدر مرحومم یادی کنم که در منطقه سکونت ما معروف به حاجی سرور کربلایی بود. او عاشق اهل بیت(ع) بود، در بین مردم به عنوان بزرگ، ریش سفید و مصلح شهرت داشت همشه به کار خیر مشغول بود. از زمانی که من یادم میآید، پدرم خادم اهل بیت(ع) بود، خودش حسینیهای در منطقه ساخت که خادمش هم بود و الان بیست و دو سالی از آن موقع میگذرد. در افغانستان یک رسمی است که در ایام غیر عزاداری، یعنی ایام ماه محرم و صفر و ... در روزهای دیگر سال و در روزهای جمعه مراسمی با عنوان «جمعهخوانی» در حسینیه برگزار میشود و در آن مجالس از فضائل ائمه(ع) گفته میشود و نوحهخوانی میشود. این رسم حدود 100 سال است که برقرار شده و من از زمانی که به یاد دارم این رسم در منطقه مان برقرار بود و هنوز هم ادامه دارد. پدرم یکی از افراد پیگیر برای برگزاری این مراسم بود.
پدرم همه فرزندانش را عاشق و محب اهل بیت(ع) بار آورد، ویژگی دیگرش این بود که علاقه ویژهای به روحانیون داشت، اگر یک روحانی از نجف یا مشهد میآمد، حتماً سراغ او میرفت و برای منطقه دعوتش میکرد. به همین منوال مرا هم تشویق کرد که به حوزه علمیه قم بیایم. 15 سالم بود که به همراه بستگان به قم آمدم. بعد از دو سال پدرم برای دیدن ما و زیارت حضرت رضا(ع) و حضرت معصومه(س) به ایران آمد و به مدت دو سال در پادگان اهواز بود. من هم ماهی چندبار به دیدنش می رفتم و در آنجا با جنگ و جبهه آشنا شدم.
*تسنیم: شما اهل کدام منطقه از افغانستان هستید؟
ما در استان اورزگان و شهرستان کجران بودیم که در تقسیمات سابق به این نام مشهور بود، اما در تقسیمات حکومت جدید این استان به نام استان جدید التأسیس دایکُندی شناخته میشود که اهالی آن همه شیعه هستند.
مجاهدان افغانستانی هنگام جنگ عکس امام خمینی(ره) روی سینههایشان داشتند
ادامه دارد...
شادی روح شهدا صلوات
منبع:خبرگزاری تسنیم
- ۹۴/۰۷/۰۷
- ۶۲۴ نمایش